الگویابی روابط ساختاری متغیرهای محیط کلاس، اهداف پیشرفت، تفکر تأملی و عملکرد در درس ریاضی

چکیده:برای بررسی الگوی روابط ساختاری میان متغیرهای ادراک از محیط کلاس، اهداف پیشرفت، تفکر تأملی و عملکرد دانش آموزان در درس ریاضی، تعداد 500 نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر کرمان در رشته های ریاضی- فیزیک و علوم تجربی با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسش­نامه اداراک از محیط کلاس (فراسر و همکاران،1996) پرسش­نامه اهداف پیشرفت (میگلی و همکاران،2000) پرسش­نامه تفکر تأملی (کمبر و همکاران2000) و نمره آزمون پایانی درس ریاضی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتیجه تحلیل آماری نشان داد که داده­ها با مدل پیشنهادی فان (2008) برازش نداشت. با کنترل مفروضه ثابت ماندن واریانس مانده ها، الگوی جدیدی به­دست آمد که برازش داده ها با آن الگو درحد مطلوب بود. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد اثر درگیری دانش آموزان با تکالیف (میزان شرکت، علاقه و توجه به فعالیت­های کلاسی و بررسی درستی مطالب جدید) بر گرایش به عملکرد مستقیم و معنادار است. درگیری با تکالیف و فعالیت­های کلاسی تنها مؤلفه ای است که بر عملکرد ریاضی دانش آموزان اثر مستقیم دارد. اثرات اهداف گرایش به تسلط بر فهمیدن و تفکر انتقادی وگرایش به عملکرد بر عمل عادی (خودکار و بدون تأمل) مستقیم و معنادار است. همچنین، اثرات جهت­گیری وظیفه مدار بر تأمل و عمل عادی مستقیم و معنادار است. در حالی که انسجام گروهی (همبستگی دانش آموزان) بر اجتناب از عملکرد به طور مستقیم اثر می گذارد. به طور خلاصه می توان نتیجه گرفت که مؤلفه های ادراک از محیط کلاس، به طور مستقیم و غیر مستقیم بر اهداف پیشرفت، تفکر تأملی و عملکرد دانش آموزان در درس ریاضی اثر می گذارد. با وجود این برای قضاوت دقیق تر درباره نقش میانجی اهداف پیشرفت و تفکر تأملی در تعیین رابطه­ میان محیط کلاس و عملکرد تحصیلی، به مطالعات بیشتری نیاز داریم.